Het Stanislascollege is in 1948 opgericht door de jezuïeten en burgers van Delft. De school koestert een lange traditie van goed onderwijs en culturele en godsdienstige vorming in een beschaafde sfeer, waarin leerlingen en personeel in harmonie samenwerken.
‘Wat zou Stanislas doen?’, is de vraag die we onszelf stellen bij iedere keuze die we maken en iedere actie die we ondernemen en waarmee we iedere dag inhoud en vorm geven aan de school die we morgen willen zijn. Een school die ‘het hogere’ uit ieder van onze leerlingen en werknemers haalt.
Stanislas is onze gids bij besluiten, beleid, onderwijsaanbod en pedagogische methode.
‘’In 1567 bereikte Stanislas Kostka na een lange reis Rome, waarin hij zijn roeping en ook zichzelf ontdekte. ‘Voor het hogere ben ik geboren.’ Al sinds onze oprichting in 1948 is dit motto onze inspiratiebron.’’
De scholen van het Stanislascollege volgen in hun benadering naar leerlingen en collega’s de tien bewegingen vanuit de Ignatiaanse pedagogiek. In de kern kunnen we deze bewegingen als volgt samenvatten.
We zien alle kwaliteiten en talenten als een kostbaar geschenk. Onderwijs stimuleert brede persoonlijke groei – rationeel, emotioneel, fysiek én spiritueel – en daagt uit tot ‘meer’. Hierbij draait het niet alleen om kennisverwerving, maar ook om de ontwikkeling van talenten en waarden. We stimuleren leerlingen om nieuwe ervaringen aan te gaan en hierop te reflecteren. Zo verruimen ze hun belevingswereld.
Leerlingen werken aan hun persoonlijke ontwikkeling én aan hun sociale vorming. We werken samen en tonen respect voor menselijke verhoudingen en culturen. De ontplooiing van de eigen persoon staat niet alleen in nauwe verbinding met de medemens, maar ook met de omgeving, de aarde.
We stimuleren elke leerling niet alleen het beste in zichzelf te ontdekken en zijn of haar talenten zo goed mogelijk te ontwikkelen, maar die ook in te zetten voor andere mensen en de maatschappij.
Het Stanislascollege is een begrip in Delft. De school is ruim 70 jaar geleden opgericht door de jezuieten en burgers van Delft.
Inmiddels heeft het Stanislascollege zes scholen, waarvan drie in Delft, één in Pijnacker en twee in Rijswijk. De scholengemeenschap biedt alle afdelingen van het voortgezet onderwijs aan, van gymasium tot en met praktijkonderwijs.
In de tweede helft van de 20ste eeuw klonk wereldwijd op de jezuïetencolleges de roep om de maatschappelijke veranderingen ook in het onderwijs door te laten klinken. Binnen de jezuïetenorde kwam het tot een herbezinning op de kern van het jezuïetenonderwijs. Dat resulteerde in een brochure ‘Karakteristieken van de jezuïetenopvoeding’ (1986). Op basis daarvan kwam men tot een uitwerking voor de praktijk van het onderwijs: ‘Ignatiaanse Pedagogiek’ (1994).
Hoewel in de loop der jaren het aantal paters op het Stanislascollege afnam, bleef het college grote waarde hechten aan de katholieke identiteit. Deze speelde een doorslaggevende rol bij de fusie met de toenmalige katholieke scholen voor mavo- en vbo-onderwijs in Delft (1995). Onder invloed van de maatschappelijke ontwikkelingen tegen het eind van de 20ste eeuw was het voor scholen belangrijk met een eigen gezicht naar buiten te treden.
Op basis van de band met de jezuïeten en de onderwijsontwikkelingen binnen de jezuïetenorde koos de schoolleiding in 1999 van harte voor het lidmaatschap van de Europese jezuïetenorganisatie en voor de Ignatiaanse Pedagogiek. Het Stanislascollege onderhoudt nog steeds warme banden met de jezuïetenorde in Nederland.
Het Stanislascollege is een bloeiende en moderne scholengemeenschap met zes scholen voor jongeren uit Delft, Midden-Delfland, Westland, Pijnacker-Nootdorp, Rijswijk en Den Haag.
Werken bij
Over stanislascollege
